شعر ايهاب ودن
فيه ناس عيشها على الفِطره
تقول بكره سيبه لبكره
تحب الخير لكل الناس
متعرفشى فيوم تكره
فقلبه الطيبه بالقنطار
ويمشى لغيره ١٠٠ مشوار
وقلبه دا لبن صافى
واخلاقه مفيها غبار
وناس تانيه دهب قشره
لا ليها عهد ولا عشره
بتلمع بس من برا
وجوه صِفر من عشره
وناس على ناس بتتعشى
بسيره بعض تتمشى
وقعدتهم ف ليل ونهار
دا ساكن قصر ودا عِشه
